.

poniedziałek, 7 sierpnia 2017

HSV-RBL

Autor: Pavulon o 14:22

Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w X Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Nowszy post Starszy post Strona główna

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

JEDŹ NA MECZ

Archiwum bloga

► 2020 (176)
- ► listopada (3)
- ► października (10)
- ► września (11)
- ► sierpnia (9)
- ► lipca (4)
- ► czerwca (15)
- ► maja (16)
- ► kwietnia (14)
- ► marca (26)
- ► lutego (36)
- ► stycznia (32)

► 2019 (352)
- ► grudnia (32)
- ► listopada (39)
- ► października (35)
- ► września (36)
- ► sierpnia (20)
- ► lipca (25)
- ► czerwca (23)
- ► maja (24)
- ► kwietnia (21)
- ► marca (31)
- ► lutego (29)
- ► stycznia (37)

► 2018 (143)
- ► grudnia (34)
- ► listopada (48)
- ► października (40)
- ► września (18)
- ► stycznia (3)

▼ 2017 (33)
- ► grudnia (4)
- ► listopada (3)
- ► października (4)
- ► września (2)
- ▼ sierpnia (3)
- ► lipca (3)
- ► maja (2)
- ► kwietnia (2)
- ► marca (3)
- ► lutego (2)
- ► stycznia (5)

► 2016 (25)
- ► grudnia (3)
- ► listopada (4)
- ► października (6)
- ► września (6)
- ► sierpnia (2)
- ► lipca (3)
- ► czerwca (1)

► 2015 (4)
- ► lutego (1)
- ► stycznia (3)

O mnie

Pavulon: Blog nt. wydarzeń i zjawisk współczesnego świata, głównie z Polski i Rosji, ale nie tylko, o czym przekonacie się podczas lektury, choć żaden ze mnie żurnalist ;) Jestem sarkastą i szydercą, co wierzę, nie zniechęci do lektury, wręcz przeciwnie. Poczytacie o moich subiektywnych opiniach na wszelakie, otaczające Nas tematy. Nie zabraknie odniesień do wydarzeń sportowych, które są moim hobby. Kluczem do całości jest fascynacja największym krajem świata m.in. jego obyczajowością (nie tylko żłopaniem voody) i kulturą. Marzę o podróży Koleją Transsyberyjską. Rezultatem połączenia moich pasji jest blog wyrażany nieco rosyjskim zabarwieniem, stąd mnogość ruskich wtrąceń czy odniesień. Trudno nie zauważyć, że jara mnie lotnictwo. Proste a jednocześnie dodające mi skrzydeł do pisania o tym co lubię… a tam lubię, Ja ljublju! Może za bardzo się rozpędziłem, kochanie zostawiam dla mojej ljuby nazywanej w towarzystwie Anży (rzecz jasna nie z powodu wydawania $ na zachcianki a z wyrozumiałości do czasem przesadnej „rosyjskości” w naszym życiu). Analogicznie do słów „[…] rodzice nie chcieli zapłacić… i tak już został” mogę napisać, że tolerowała, nie krzyczała, i tak już „Anży” została.

Wyświetl mój pełny profil

Motyw Okno obrazu. Obsługiwane przez usługę Blogger.